Σήμερα χάθηκε ένα κομμάτι από το μέλλον της Πατρίδας μου.
Ενα νέο παιδί, ένας μαθητής σκοτώθηκε από μια ανεκπαίδευτη, απολίτιστη,"σφαίρα" της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που από το 1959 ενέκρινε την Διακήρυξη για τα δικαιώματα του Παιδιού της UNESCO αλλά σήμερα έμεινε μεταξεταστέα.!!!
Το αίμα που χύθηκε ήταν ενός παιδιού που δεν θα ζήσει την άνοιξη της ζωής, του έρωτα, της αγάπης, της δημιουργίας, την χαρά της πραγματοποίησης των ονείρων. Αίμα τόσο αθώο,τόσο αγνό, γιατί κανένα παιδί κ α κ ό δεν υπάρχει πάνω στην γη.
Θέλω να ζω σε μία κοινωνία που θα διοικείται από παιδιά,γιατί εσείς οι μεγάλοι δεν τα καταφέρνετε, συνέχεια μαλώνετε και κάνετε λάθη που κοστίζουν παιδικές ζωές.
Επιτέλους ακούστε την φωνή μας και μην ξεχάστε τον Αλέξη.
Σιαμάγκα Χριστίνα, Μαθήτρια 1ου Γυμνασίου Κατερίνης, Β τάξη
Εγώ θα προσθέσω μόνο τα λόγια του Γ.Σεφέρη: "Ξέρεις πως κι αν ακόμα, ξαφνικά, πολυβολήσουν όργανα και μουσικούς και ακροατές, η μουσική δεν πρόκειται να σταματήσει".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου